دانشکده علوم جنگل  

پتانسيل سنجی منابع ليگنوسلولزي برای توليد زيست انرژِی: مدل تحليل تصميم¬گيري استراتژيک در سطح منطقه¬ای


فراوانی، در دسترس بودن و مصرف گسترده انرژی حاصل از سوخت¬های فسیلی اگرچه رشد سریع اقتصادی جوامع صنعتی را به دنبال داشته است، لیکن به واسطه انتشار مواد آلاینده حاصل از احتراق و انتشار گاز دی اکسید کربن، جهان را با تغییرات شگرفی رو به رو کرده است. برای سالیان متوالی و در حال حاضر، بخش عمده¬ای از مواد لیگنوسلولزی در بخش جنگلداری، باغی و کشاورزی به عنوان پسماند و ضایعات تلقی شده و عملا مورد بازیافت مصرف کننده¬گان ثانویه صنایع سلولزی قرار نمی¬گیرد و در خیلی از موارد سوزانده و امحاء می¬شود. از دست رفتن انرژی موجود در آنها، پراکنش گازهای سمی و تسریع روند تغییر اقلیم از پیامدهای ناگزیر آن می¬باشد. عدم رغبت صنایع تبدیلی برای مصرف این مواد را می¬توان ناشی از بالا بودن هزینه جمع¬آوری و حمل ونقل، ارزش پایین آنها و عدم توسعه تکنولوژی پیشرفته برای پردازش و تبدیل این ضایعات به محصولات با ارزش افزوده بالا می¬باشد. جمع-آوری و سازماندهی مواد سلولزی و تخمین اینکه چه حجمی از آن در یک مقیاس وسیع وجود دارد، یک فعالیت پیچیده و طاقت¬فرسا است. به لحاظ اینکه معمولا منابع عرضه¬ای به صورت پراکنده و به دور از منبع مصرف کننده توزیع شده است، که این امر هزینه جمع¬آوری و تولید محصولات ناشی از آن را بالا می¬برد. یکی از عوامل محدودکننده در استفاده از زیست‌توده و تبدیل آن به انرژی زیستی، هزینه‌ بالای زنجیره تأمین- تولید و بالاخص هزینه حمل ونقل می¬باشد. علاوه بر جمع¬آوری مواد خام، چالش¬های دیگر از جمله توسعه تکنولوژی¬های بومی برای تبدیل این پسماندها و ضایعات به مواد سوختی با ارزش افزوده بالا (نظیر آجرهای سوختی،کودهای زیستی و یا تولید اصلاح کننده¬های خاک) وجود دارد که باید مد نظر قرار گیرد. چنین ایده¬ای می¬تواند به عنوان یک مقدمه برای طراحی، ایجاد و بهینه¬سازی فرایند زنجیره تولید-تامین و توزیع زیست توده جهت تولید سوخت¬های زیستی در سطح تجاری در ایران باشد. نتایج حاصل از چنین ایده تحقیقاتی می¬تواند در راستای ارائه راهکارهای مناسب به منظور مدیریت بهینه ضایعات سلولزی موجود در بخش جنگل، باغی و کشاورزی، تنوع بخشی به منابع انرژی، کاهش تاثیرات تغییر اقلیم و در نهایت توسعه یک منبع اقتصادی جدید برای جوامع در حال توسعه را فراهم سازد. این پروژه تحقیقاتی از سال 1400 شروع شده و تا سال 1402 ادامه دارد که با حمایت مالی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور در دانشگاه گرگان آغاز شده است.


فایل ندارد .